- Galeria Zdrowia, Marketingu i Rozrywki -

Andrzej Ławrynowicz · Gość

Odszedł od nas na miejsce naszego ostatecznego zjazdu SYLWESTER SZMIGIEL.

Wszyscy pamiętamy Go jako drobnego, o bystrych ruchach i inteligencji kolegę, którego zawsze wszędzie było pełno i który palił się na równi do pomocy kolegom jak i do każdej szkolnej psoty.

Sylwek urodził się 29.XII.1943r. Studia ukończył uzyskując tytuł magistra inżyniera budownictwa drogowego w 1967r. W tym też roku ożenił się i przeniósł się z Wrocławia do województwa zielonogórskiego. Tam pozostawił gros owoców swojej pracy i swoje zdrowie pracując najpierw w PZDL w Sulęcinie a następnie w kilku różnych instytucjach szczebla wojewódzkiego w Zielonej Górze.

W 1998r. widziałem go ostatni raz w pełnej sprawności dzięki minizjazdowi grupy kolegów z okresu studiów w Rościszowie. W niecałe 2 lata później dopadł Go, jak sam mi to w telefonicznej rozmowie określił, "bezkrwawy wylew", którego skutkiem było częściowe porażenie.

29.XI.2007r. choroba dopełniła swojego dzieła i Sylwek zmarł w Warszawie, dokąd się przeniósł na, jak się okazało, ostatnie miesiące swojego życia.

4.XII odprowadziliśmy Go na wrocławski cmentarz "Na Skowroniej Górze", kilkadziesiąt metrów od domu jego młodości i dzieciństwa. Osierocił żonę Elżbietę i córki Edytę i Sylwię.

I tak oto w ławkach naszej klasy powstała bolesna wyrwa, której nic nie będzie w stanie zapełnić.

Sylwku ! Byłeś wśród nas,byłeś fragmentem naszego życia! A teraz odszedłeś, czym i nasze życie nieco zawęziłeś!

Odszedłeś, i jedyne co możemy uczynić dla Ciebie, to zachować w pamięci do końca dni naszych jak bezcenne perełki migawki wspomnień naszych przyjacielskich kontaktów z Tobą.

Sylwku!
A skoro się pośpieszyłeś i na miejsce naszego ostatecznego zjazdu wybrałeś się przed nami, to przynajmniej zarezerwuj nam tam miejsca w dobrych ławkach!

admin

śp. Sylwester Szmigiel, absolwent I Liceum Ogólnokształcącego we Wrocławiu. foto. Andrzej Ławrynowicz

Być może są wśród nas tacy, którzy chcieliby zapalić świeczkę ludziom będącym świadkami ich młodości, lecz nie mogą tego uczynić będąc daleko od miejsca ich wiecznego spoczynku. Ponieważ dni na przełomie października i listopada są do tego odpowiednie odwiedziłem parę grobów na kilku wrocławskich cmentarzach. Dwa z nich udostępniam tu tym, którzy chcą zapalić na nich świeczki. A więc tu możemy zapalić świeczkę naszemu klasowemu koledze, przyjacielowi z sąsiedniej ławy, śp. Sylwkowi.

(Andrzej Ławrynowicz)